برندینگ

برند چیست؟

برند یا نام تجاری چیست؟

یک نام ، عبارت، طرح، نماد یا هر ویژگی دیگری است که مشخص‌کننده خدمات یا محصولی خاص باشد که به وسیله آن از دیگر محصولات و خدمات مشابه متمایز می‌گردد.

عنوان قانونی برند، نشان تجاری است.

برند به طور کلی مجموعه ای از برداشت های ذهنی، احساسی، منطقی و برتری هایی است که مشتری نسبت به یک محصول و یا خدمات بر اساس نام برند آن در بین محصولات مشابه قائل می شود!؟!

تداعی مفاهیم (مانند: کیفیت و سرعت ) و برقراری ارتباط با تصاویر و نمایه ها از مزایا و فواید یک برند است که دراصطلاح به آن زبان برند می گویند.

 نحوی کیفیت ارتباط برند است که مبنای تصمیم گیری برای خرید آن

در ذهن مشتری واقع خواهد شد!؟!

برند، همان چیزی است که مخاطب با دیدن، شنیدن، حس کردن و یا هرگونه ارتباطی با آن بصورت ذهنی (Conceptual)، دیداری (Visual) یا شنیداری (Verbal) ویژگی‌های آن را در ذهن و قلب خود تداعی می‌کند.

برند احساس باطنی ودرونی شخص درباره­ی یک محصول، خدمت یا شرکت است.

برند یک احساس باطنی است، زیرا همگی ما به رغم نهایت کوشش خود برای منطقی بودن، موجودات احساسی و شهودی هستیم.

تاریخچه برندینگ:

تاریخچه ی نام تجاری رشته ای از بازاریابی است که در قرن نوزدهم با ورود محصولات بسته بندی شده، به وجود آمد. صنعتی شدن، تولید صابون محلّی را به کارخانه های متمرکز تولیدکننده صابون تغییر داد. زمانیکه تولیدات حمل می شدند، کارخانجات باید آرم و نشان خود را بر روی محموله ها حک می کردند تا مشخص شود محصولات مربوط به کدام تولید کننده است. تولیدات بصورت انبوه در آمد و تولیدی با این حجم، نیازمند این بود که به بازار وسیعتری فروخته شود.

تولید کنندگان به زودی دریافتند که بسته بندی یک شکلِ صابون، توان رقابت با محصولات تولیدی محلّی را ندارد و نیاز به یک بسته بندی متفاوت وجود دارد. کالاهای بسته بندی شده نیازمند متقاعد کردن بازار بودند که این کالاها بهترازکالاهای تولید محلّی می توانند نیاز مصرف کننده را برطرف نمایند. برای تمایز قایل شدن بین محصولات تولیدی محلّی و محصولات تولید انبوه که غیر محلّی بودند، شرکتها اقدام به نام گذاری محصولات خود کردند و بدین ترتیب اولین نام های تجاری به وجود آمدند. صابون کامپ بل، نوشابه کوکاکولا و جو کواکر  از جمله اولین محصولاتی بودند که برای آشنایی بیشتر مصرف کننده با محصول، نامگذاری تجاری شدند.

حدود سالهای 1900 والتر تامپسون  یک آگهی تبلیغاتی را طراحی کرد. این آگهی، آن چیزی را که ماهم اکنون ازنامگذاری تجاری می دانیم، تفسیرمی کرد. شرکتها به سرعت شعارها ونام های تجاری خود را طراحی کردند که این امر نیز به طراحی تبلیغات رادیویی وتلویزیونی منجر گردید. دردهه ی 1940، تولید کنندگان به شناسایی راههایی پرداختندکه بتوانند به وسیله ی نام تجاری خود، با مصرف کنندگان ارتباطی را برقرار نمایند و این ارتباطات نیز به چیزی منجر شد که ما امروزه آنرا وفاداری به نام و در مفهوم وسیعتر، بازاریابی رابطه ای می نامیم.

ضرورت داشتن برند برای یک سازمان در چیست؟

برند ابزاری برای نمایش برتری در بین رقبا به مشتریان و بازار است!؟!

داشتن یک برند قوی کمکی است به شرکت تا خود ر ا در بازار متمایز نشان دهد و توانایی ارضای نیازهای مشتریان را به صورت منحصر به فرد داشته باشد.ش

با افزایش رقابت در بازارهای جهانی و منطقه ای، داشتن یک برند، یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است؛

که در صورت اجرا نکردن باید شاهد قبضه شدن بازارهای داخل توسط واردات برندهای خارجی  باشیم!؟!

برندها اساساً تعهد فروشنده در به انجام رساندن مجموعه خاصی از مزایا، ویژگی‌ها و خدمات به خریداران است که سمبل پیچیده‌ای است و معانی مختلفی را در برمی‌‌گیرد.

به طور خلاصه، حسی که برند به مصرف کننده می‌دهد، باعث می‌گردد ادراکات و تجارب او از محصول تغییر کند. به این سبب است که بسته به هویت برند یا ویژگی‌هایی که به برند منتسب می‌شود، به صورت‌هایی مختلف از سوی افراد یا سازمان‌‌ها ارزیابی می‌شود.

تجربه ای که مصرف کننده با انتخاب در مصرف برندی خاص دریافت می‌کند، مزایای کاربردی و نمادینی است که در ادبیات تجربی و تئوریکی بر این دو نوع مطلوبیت، تاکید شده است!

برا مصرف کننده  پر مشغله امروز گویایی مزایای یک برند سرعت انتخاب وی را تعیین می کند!

نتیجه حاصل از مطالعه برندهای موفق حاکی از آن است که در بیشتر موارد، روند شکل‌گیری برندها بر این منوال بوده که در ابتدا فعالیتشان را از سطح ملی آغاز کرده و پس از جلب اعتماد شهروندان و مشتریان بومی، با بهره‌گیری از تکنیک‌ها و روش های نوین بازاریابی هویت واقعی خویش را به جهانیان شناسانده‌اند.